Zabrałeś Boże ludzkie istnienie Odeszło serce bardzo kochane Nam zostawiłeś ból i tęsknotę I tę głęboką na sercu ranę Zabrałeś uśmiech, kochane dłonie I dobroć serca które zabrałeś Zostaje pustka, łzy i cierpienie I ta nadzieja którą nam dałeś Że gdzieś w zaświatach w owej godzinie Którą ukrywasz ściśle przede mną W tym nowym świecie znów się spotkamy Ci co odeszli znów będą zemną W Twe nauczanie ja ciągle wierzę To tylko krótka chwila rozstania Tak jak Ty Panie z grobu wstaniemy A ja wciąż wierzę w Twe nauczania Józef Jeżowski 10. 06. 2020